هرچه سریع تر حرکت کنید سنگین تر می شوید

در صورتی که بسیار سریع بدوید به صورت لحظه یی و نه دائم، سنگین وزن خواهید شد. سرعت نور مرز سرعت در جهان است در این صورت زمانی که جسمی با سرعتی نزدیک به نور در حرکت است و شما به آن نیرویی وارد کنید، به سرعت آن نخواهید افزود بلکه تنها به آن انرژی اضافی وارد کرده اید که این انرژی باید در جایی قرار بگیرد. بهترین مکان برای قرارگیری این انرژی جرم جسم است. براساس قانون نسبیت جرم و انرژی با یکدیگر مرتبط اند پس هر چه انرژی وارد شده بیشتر باشد، جرم بیشتر افزایش پیدا خواهد کرد. البته این افزایش وزن در انسان قابل چشم پوشی بوده و در عین حال غیرقابل انکار است.

هر ذره ای می تواند به صورت آنی روی ذره ایی در آن طرف جهان تاثیر بگذارد

زمانی که یک الکترون با همتای ضدماده خود (پوزیترون) برخورد کند، هر دو در درخشش کوچکی از انرژی خنثی شده و دو فوتون از این برخورد متولد می شود. ذرات زیراتمی یک ویژگی به نام اسپین دارند که به مفهوم چرخش است.جهت اسپین فوتون ها در زمان تولد قرینه یکدیگر است و در نتیجه خنثی می شوند. با توجه به رفتارهای غیرقابل پیش بینی کوانتومی، گفتن اینکه کدام فوتون در مسیر چپ گرد و کدام یک در مسیر راست گرد حرکت خواهد داشت، غیرممکن است و در واقع تا زمانی که یکی از آنها مشاهده نشود، هر دو در هر دو جهت حرکت خواهند داشت اما به محض اینکه یکی از آنها مشاهده شود، یکی از جهات راست یا چپ گرد را به خود می گیرد و به هر جهتی که حرکت کند، همتایش در آن واحد و مستقل از فاصله بینشان در مسیر متضاد آن حرکت خواهد کرد. این واقعیتی است که در آزمایشگاه هم به اثبات رسیده است.
بر این اساس، اطلاعات بین دو ذره می بایست با سرعت بی نهایتی منتقل شود در حالی که سرعت هیچ نقل و انتقالی نمی تواند بیشتر از سرعت نور باشد که این خود پارادکسی بزرگ است.

نورهمیشه بسیار سریع حرکت نمی کند

سرعت نور در خلا300 هزار کیلومتر بر ساعت است با این حال نور همیشه در خلاحرکت نمی کند. برای مثال نور در آب با سرعتی یک سوم سرعت گفته شده حرکت می کند. در واکنش های اتمی برخی از ذرات به سرعت های بسیار بالایی دست پیدا می کنند که بخشی از سرعت نور است و در صورتی که از میان رابطی که سرعت نور را خواهد کاست عبور کنند، در واقع می توانند سریع تر از نور حرکت کنند. چنین پدیده یی درخششی آبی رنگ از خود به وجود می آورد که به «تشعشعات شرنکوف» شهرت دارد و با بمب های صوتی قابل مقایسه است. کمترین سرعتی که تاکنون برای نور به ثبت رسیده است 17 متر بر ثانیه یا 61 کیلومتر بر ساعت بوده که به واسطه عبور از میان روبیدیوم منجمد با حرارتی نزدیک صفر مطلق ایجاد شده است. این ماده در این حرارت در حالتی به نام چگالش «بوز- اینشتین» قرار دارد.

در مورد چگالش بوز انیشتین هم در آینده پستی منتشر خواهم کرد.