دفعه قبل روش ساخت فریزبی را یاد دادم امروز هم می خواهم روش ساخت استوانه پرنده را یادتان دهم.
به ادامه مطلب مراجعه کنید.
خسته شدم بس در مورد کوانتم نوشتم. دلم می خواد بعد از چند روز یک تفریحی داشته باشیم به همین خاطر امروز نحوه ی ساخت فریزبی را یادتان می دهم.
به ادامه مطلب بروید.
می توان به جرات گفت حدود 100 میلیارد کهکشان در جهان هستی وجود دارد که هر یک از آنها از 10 میلیون تا 10 تریلیون ستاره را در خود گنجانده اند. خورشید زمین در مقایسه با این ستاره ها یکی از کوچک ترین و ضعیف ترین ستاره ها به شمار می رود و حتی می توان نام کوتوله زردرنگ را روی آن گذاشت. در واقع در جهان هستی مقادیر ترسناک و عظیمی از ماده مرئی وجود دارد که انسان تنها قادر به مشاهده دو درصد از آن است. وجود این مقدار ماده به دلیل نیروی گرانش آنها پیش بینی می شود و ماده تاریک نیز که مقدار آن شش برابر جرم ماده مرئی تخمین زده می شود بخش نامرئی جهان را تشکیل داده است. وجود انرژی تاریک به عنوان بخشی دیگر از جهان که در واقع مابقی جهان را تشکیل داده است، موضوع را پیچیده تر خواهد کرد. این نوع انرژی با گسترش سریع جهان در ارتباط است و به همراه ماده تاریک همچنان ناشناخته باقی مانده است.
توجه کنید که ماده تاریک با انرژی تاریک فرق دارد. خیلی وقت ها این دو با هم اشتباه می شوند.
1- فرق موز با هیدروژن
خورشید بسیار پرحرارت است زیرا وزن چند میلیارد میلیارد میلیارد تنی آن گرانش عظیمی به وجود می آورد و در نتیجه هسته ستاره را تحت فشاری غیرقابل تصور می گذارد حال در نتیجه فشار بالا، حرارت فوق العاده تولید می شود.اما در صورتی که به جای گاز هیدروژن از میلیاردها میلیارد میلیارد تن موز استفاده می شد نیز همان میزان فشار و در نتیجه همان مقدار حرارت در خورشید به وجود می آمد. اما نکته این جاست که در خورشیدی با گاز هیروژن با افزایش حرارت، اتم ها شکسته شده و انرژی اتمی را به وجود می آورند این گونه است که تفاوت میان حضور هیدروژن و موز در ساختار خورشید آشکار می شود.
2- نسل بشر را می توان در کمتر از یک حبه قند جا داد!
در اتم ها، 9999999999999/99 درصد فضا، خالی است و به همین دلیل در صورتی که تمامی اتم ها را به گونه یی به هم بفشاریم که فضای خالی میان آنها از بین برود، یک قاشق چایخوری یا حجمی برابر یک حبه قند از این ماده حدود پنج میلیارد تن وزن خواهد داشت! وزنی 10 برابر مجموع وزن تمامی انسان هایی که در حال حاضر در جهان حضور دارند. این در واقع همان پدیده یی است که در ستاره های نوترونی رخ می دهد و وزن آنها را تا حد غیرقابل باوری افزایش می دهد.